Problematyka niepłodności męskiej i jej wpływ na możliwość posiadania potomstwa

Niepłodność to problem, który dotyczy pary jako całości, a nie tylko jednego z partnerów. Trudność w ustaleniu powodów niepłodności często wiąże się z jej multidyscyplinarnym charakterem. W 40% przypadków, zarówno mężczyzn jak i kobiet stanowią główne przyczyny problemów z poczęciem dziecka. Tylko w 10% przypadków do problemów z płodnością przyczyniają się schorzenia obu partnerów.

Niepłodność męska może wynikać z różnorodnych schorzeń. Kluczowe jest przeprowadzenie szczegółowych badań w celu identyfikacji problemu oraz skuteczne leczenie tych mężczyzn, którzy borykają się z tym wyzwaniem – dając im szansę na bycie rodzicami.

W Polsce, między 15 a 19% par w wieku rozrodczym ma problem z zajściem w ciążę. Z tej grupy około 4% to osoby niepłodne, a kolejne 15% to osoby z ograniczoną płodnością.

Są różne powody, dla których mężczyźni mogą mieć ograniczoną płodność. Według wytycznych European Association of Urology Guidelines 2009 oraz WHO 2000, niepłodność męska może wynikać z:

  • nieprawidłowych parametrów nasienia o nieznanej etiologii (idiopatyczny zespół OAT) – około 75%
  • żylaków powrózka nasiennego – około 12%
  • infekcji układu moczowo-płciowego – około 7%
  • czynników immunologicznych – około 3%
  • czynników nabytych (np. choroby nowotworowe, zanieczyszczenia środowiska, choroby systemowe, używki) – około 3%
  • wad wrodzonych układu moczowo-płciowego (np. wnętrostwo, brak jąder) – około 2%
  • zaburzeń seksualnych (np. hyposeksualność bądź aseksualność, zaburzenia ejakulacji, wytrysk przedwczesny, dysfunkcja erekcyjna) – około 2%
  • zaburzeń endokrynologicznych (np. hipogonadyzm) – około 1%
  • innych zaburzeń (np. zespoły genetyczne, zaburzenia spermatogenezy) – około 3%

Najczęstszą przyczyną niepłodności u mężczyzn jest zespół OAT (oligoastenoteratozoospermia), który diagnozuje się na podstawie badania składu nasienia. Ten idiopatyczny stan wynika z następujących elementów:

  • oligozoospermia – za mała liczba plemników w 1 ml nasienia, poniżej 20 milionów
  • asthenozoospermia – niewłaściwa ruchliwość plemników, czyli mniej niż 50% z nich porusza się nieprawidłowo
  • teratozoospermia – niewłaściwa struktura plemników, czyli mniej niż 14% z nich ma prawidłową formę morfologiczną

Aby zdiagnozować idiopatyczny zespół OAT, konieczne jest spełnienie wszystkich trzech kryteriów.